Bjekstvo od slobode kroz istoriju do modernog doba
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 8 | Nivo: Humanističke studije, Univerzitet Donja Gorica, Podgorica

FROMOVO VIÐENJE PROBLEMA SLOBODE
From je pružio sledece objašnjenje: sloboda, taj vrhunski ideal kome je covjek tokom istorije stremio, ne može se svesti na prosto odsustvo spoljašnjih spona. Takva sloboda, “sloboda od”, nastaje kada se tokom procesa individuacije prekinu one spone koje su vezivale covjeka sa svijetom i pružale mu sigurnost (primarne veze). Medjutim, usled mnogih pojedinacnih i društvenih faktora koji ometaju razvoj pojedinca, covjek može propustiti da razvije spontan odnos prema covjeku i prirodi, koji je jedini u stanju da poveže pojedinca za svijet bez iskljucivanja njegove individualnosti.  Pod takvim okolnostima, sloboda za pojedinca predstavlja neizdrživ teret, koji dovodi do pokretanja psiholoških mehanizama bjekstva, ciji je cilj da omoguce covjeku da “iz takve slobode utekne u potcinjenost ili u nekakvo vezivanje za covjeka i svijet, koje obecava olakšanje neizvjesnosti cak i ako pojedinca lišava slobode.“ (50 str.)
From takodje navodi ulogu koje društvo ima u oblikovanju covjekovog karaktera, te govori o društvenom karakteru, koji sadrži “suštinsko jezgro karakterne strukture vecine clanova jedne grupe koje se razvilo kao posledica osnovnih iskustava i oblika života zajednickih toj grupi” (247. strana). Po Fromu, ovaj pojam je kljucan za razumevanje društvenog procesa, jer karakter navodi pojedince da postupaju onako kako je u datoj kulturi potrebno i poželjno ponašati se, a ujedno omogucava da ih takvo ponašanje psihicki zadovolji. Društveni karakter mijenja se na sledeci nacin: promene u ekonomsko-društvenim uslovima izazivaju promene u društvenom karakteru, koje povratno djeluju na društvenu situaciju.
Sve ove ideje iznete u knjizi “Bjekstvo od slobode” predstavljaju prvi Fromov korak ka sopstvenoj teoriji licnosti, koju je izgradjivao u svojim kasnijim djelima (“Covjek za sebe”, 1947; “Zdravo društvo”, 1955). Najosnovnije Fromove teorijske ideje prikazane su vec u ovoj knjizi: covjek se oseca usamljeno i izolovano zbog toga što je odvojen od drugih ljudi i prirode, što po Fromu predstavlja specificno ljudsku situaciju. Fromova humanisticka teorija bila je pod snažnim uticajem Marksovih djela, ali se u njoj mogu primijetiti i uticaji psihoanalize. Bogato poznavanje istorije, sociologije, književnosti i filosofije služilo je Fromu kao nadahnuce i omogucivalo mu da svoje tvrdnje potkrepi raznovrsnim primerima (Hol i Lindzi, 1983). 
PSIHICKI MEHANIZMI U DRUŠTVENOM PROCESU 
  
Možda najznacajniji Fromov doprinos psihološkom rasvetljavanju društvenih pojava (fašistickog sistema i moderne demokratije) jeste otkrice onih mehanizama putem kojih pojedinac savladava usamljenost “odstranjivanjem jaza koji je nastao izmedju pojedinacnog ja i sveta” (135 str.). Ti mehanizmi imaju izuzetan društveni znacaj, pošto djeluju kod mnogih ljudi koji se smatraju normalnim, ako se za kriterijum normalnosti prihvati uspešno društveno funkcionisanje pojedinca.
Drugi mehanizam bjekstva jeste rušilaštvo, ciji su izvori nespokojstvo i ometanje života, i koje izbegava vlastito osjecanje nemoci prema spoljašnjem svijetu tako što teži da uništi svijet. 

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]